Showing posts with label Nawa Arahadi Buduguna. Show all posts
Showing posts with label Nawa Arahadi Buduguna. Show all posts

Friday, October 29, 2021

භගවා නම් වන සේක


භගවා නම් වන සේක
මැලේසියාවේ
ප්‍රධාන සංඝනායක
බූටාවත්තේ ශී‍්‍ර සරණංකර නා හිමි

‘ධර්ම රාශිය වෙන්කොට පහදා දුන් හෙයින් ද, ගුණ රාශියක් සතුව සිටි හෙයින් ද, ඓශ්චර්ය ධර්ම යස ශී කාම පයත්න යන භග ධර්මයන්ගෙන් යුක්ත වන හෙයින් ද, බුදුරජාණන් වහන්සේ භගවත් නම් වන සේක.‘ මේ බුදුරජාණන් වහන්සේගේ භගවා ගුණය සම්බන්ධව බුදුගුණාලංකාරයේ දැක්වෙන සරල අර්ථ දැක්වීම යි.

අතීතයේ භාරතයේ පිළිගැනීම මිනිසා උපතින් ම පාපකාරී අයෙක් බවයි. එහෙත් බුදුරජාණන් වහන්සේගේ දහමට අනුව මිනිසා භාග්‍යවන්තයෙකි. ඒ භාග්‍යවන්තයන් අතර ද බුදුරජාණන් වහන්සේ අග්‍රස්ථානයක් නැත්නම් මුල්තැනක් ගනී. එසේ වන්නේ උන්වහන්සේ සියලු කෙලස් ධර්මයන් නැසූ හෙයිනි.

බුදුරජාණන් වහන්සේ උත්තරීතර මනුෂ්‍ය ධර්මයන්ගෙන් යුක්ත ය. කීර්තිමත් ය. පිරිවර සහිත ය. අධිපති ය. පරාර්ථකාමී ය. රාගාදි කෙලෙසුන් නැසූහ. භාවනාවෙන් නිවනට පැමිණි සේක. ෂඩ් විධ භාග්‍ය ධර්මයන්ගෙන් යුක්ත හෙයින් භගවා ගුණයෙන් යුක්ත වේ. භගවා යන ගුණයට ධර්මයේ ලබා දී ඇති අර්ථ දැක්වීම් මෙසේ ය.

බුදුරජාණන් වහන්සේ මානුෂීය ධර්මවලින් අග්‍රස්ථානයට පත් වූ නිසා උන්වහන්සේ භගවා ගුණයට සුදුසු බවත් දිව්‍ය, බ්‍රහ්ම,මනුෂ්‍ය, නාග ආදී සියල්ලන්ට ම වඩා ශ්‍රේෂ්ඨ හා උතුම් හෙයින් ද

උන්වහන්සේ භගවා යන ගුණයෙන් යුක්ත බවත්, අපේ බෞද්ධ සාහිත්‍යයේ දක්වා තිබේ.

මේ අර්ථ දැක්වීම් අතුරින් ඓශ්චර්ය, භාග්‍යය යනුවෙන් සරලව හඳුන්වා දී ඇත්තේ තම සිත කැමැති පරිදි හැසිරවිය හැකි හා අන්‍යයන්ගේ සිත් ද තමා කැමැති පරිදි හැසිරවිය හැකි බව යි.

එසේම අටලෝ දහමින් කම්පා නො වන ගුණය ද, ඊට අයත් වේ. ධර්ම භාග්‍යය යන්නද ධර්මයෙහි සුවිශේෂ ගුණාංගවලින් සමන්විතව ධ්‍යාන අභිඥානවලින් පෝෂිත බව යනුවෙන් සරල ලෙසින් හැඳීන්වීමට පුළුවන. යස භාග්‍යය යන්න, පැතිරී ගිය කීර්තිය, පරිවාර සම්පත්තිය

යන්නත් දකින්නන්ගේ මන නුවන් සනහාලන රූපශී‍්‍රයක් පැවතීම, පැහැපත් බව, පිරිසුදු බව, ඉරියව් පැවැත්වීම, කතා කිරීම, සිනාසීම, බැලීම, යනාදී සියලු කියාවලින් යුක්ත ලක්‍ෂණයන් ශී‍්‍ර භාග්‍යය ලෙසින්ද දක්වා ඇත. කාම භාග්‍යය යන්න තම සිතුම් පැතුම් ප්‍රාර්ථනාවන් කැමැති පරිදි ඉටුකර ගැනීමට හැකි බවත්, ප්‍රයත්න භාග්‍යය යන්න උත්සාහය බවත් සරල ලෙසින් පෙන්වා දීමට හැකි වේ.

බුදු රජාණන් වහන්සේගේ මේ භගවා ගුණය ඇතුලු සියලු බුදු ගුණයන් ශ්‍රද්ධාවෙන් ම සිහි කළ යුතු වේ. නමුත් බොහෝ බෞද්ධයින් සිදු කරනුයේ බුදු හිමියන්ට වන්දනාමාන කරනු ලබන තවත් ගාථාවක් ලෙසින් ‘ඉතිපිසෝ භගවා.... ‘ යන්න මන්තරයක් මෙන් පැවසීම පමණකි.

බුදුරජාණන් වහන්සේ රාගය, ද්වේෂය, මෝහය යටපත් කළ හෙයින්, උන්වහන්සේට භගවා යනුවෙන් ආමන්ත්‍රණය කළ හැකි ය. එසේනම් කළයුත්තේ අකුසල් සිතිවිලි දුරලමින් කුසල සිත් කරා සිත ප්‍රායෝගිකව සකස්කර ගැනීම ය.

භගවා යන ගුණය බුදු හිමියන්ගේ නව අරහාදී ගුණයන්ට පමණක් සීමා වූ බව සිතා අප ඉවත බලා සිටීම නොව අපගේ දිවිය ඒ දෙස බලමින් සකස් කරගැනීම කළ යුතු ය. එසේ

නොකළහොත් ජීවිතයේ බොහෝ දුක් කම්කෙටොලුවලට මුහුණ පාන්නට සිදුවනු ඇත. මතු භවයට ගෙන යා හැකි කුසල් දහම්හි යෙදීමට මේ භගවා ගුණය මෙනහි කළ යුතු ය. මේ වන විට බොහෝ යුරෝපා රටවල ජනතාව මානසික සහනය පිණිස විවිධවැඩමුළු කරා යමින් තිබේ. බුදුරජාණන් වහන්සේ ඒ සහනය ගැන අපට පැවසුවේ වසර 2600කට පමණ පෙර ය. අපගේ දිවිය ලෞකික දෙසට ම යොමු නො කර ලෝකෝත්තර දෙසට යම් හෝ ආකාරයකට නැඹුරු කරවීමට භගවා ගුණය පැහැදිලිව ම උපෙයෝගී කරගත හැකි ය.

ඇතැම් අයට ඒ සඳහා වේලාවක් නැති බව කියන්නට පුළුවන. එහෙත් ඒ අයට නිදා ගන්නට කෑමට හෝ පරිගණක කටයුතු ඇතුළු සියලුදේට වේලාව තිබේනම් අවශ්‍යම මානසික සහනය කරා යාමට වේලාවක් වෙන් කර නො ගැනීම තමන්ගේ නිදහසට සකස්කරගත් පිළිතුරක් විනා සත්‍යය නොවේ. අපට නිසි පරිදි මානසික ශක්තිය රැක ගැන්මට නොහැකි වුවහොත් ආතතිය නිතැතින්ම උරුම වේ. බුදු හිමියන් වන්දනා කරනු ලබන වචනයක් වචනයක් පාසාම තමන්ට භගවා ගුණය මෙනෙහි කරන්නට පුළුවන්නම්, එය අපගේ ලෝකෝත්තර දිවිය සකස්කර ගන්නට මහඟු මඟක් වනු ඇත. භගවා ගුණ බලයෙන් අපි ලබා ගන්නා මානසික සැනසීමේ බලයෙන් තවත් අයෙකුට නිදුක් නීරෝගී බලයක් ලැබේවා යනුවෙන් සිතන්නේ නම්, එයින් මානසික ශක්තියක් ලැබේ.

බුදුරජාණන් වහන්සේට සුදුසු වූ භගවා යන බුදු ගුණය මෙන්ම අනෙක් බුදු ගුණයන් ද අපගේ ප්‍රායෝගික ජීවිතයට ද උපෙයෝගී කරගත හැකි ගුණාංගයන් බව මෙයින් පැහැදිලි විය යුතුය. එහෙත් ඒ නාමයන් අපට කිසිසේත් ම යොදා ගත නො හැක්කේ බුදුරජාණන් වහන්සේ අසමසම වන හෙයිනි.

 

Tuesday, October 26, 2021

බුද්ධ නම් වන සේක



බුද්ධ නම් වන සේක

කොළඹ ආනන්ද විද්‍යාලයේ

විශ්‍රාමික සහකාර විදුහල්පති

සද්ධර්ම කීර්ති ශ්‍රී ත්‍රිපිටකාචාර්ය

දිවියාගහ යසස්සි නා හිමි


“බුද්ධ” යන වචනය තරම් මිහිරිවූත්, සැප එලවන්නාවූත්, වෙනත් වචනයක් මුළු ලොවෙහි ම නැත. ලොවෙහි වෙසෙන කවර සත්ත්වයෙකුට වුවත් බුද්ධ යන්න තරම් ශ්‍රේෂ්ඨ නාමයක් ලබා ගැනීම පහසු නොවේ. එසේ නම් මිනිස්, දෙව්, බඹ යන සියල්ලන්ටත් ඉහළින් දැක්වෙන මේ නම මනුෂ්‍යයෙකු සඳහා දක්වා ඇත්තේ ඇයි.?


සේල නමැති බමුණා දිනක් බුද්ධ යනුවෙන් හඳුන්වන්නේ ඇයි දැයි බුදුරදුන්ගෙන් ම විමසී ය. එහිදී උන්වහන්සේ දුන් පිළිතුර මෙය යි.


අභිඤ්ඤෙය්‍යං අභිඤ්ඤාතං

භාවෙතබ්බං ච භාවිතං

පහාතබ්බං පහීණං මෙ

තස්මා බුද්ධොස්මි බ්‍රාහ්මණ


දත යුතු සියල්ල මා විසින් දන්නා ලද ය. වැඩිය යුතු දේ වඩන ලද්දේ ය. ප්‍රභාතව්‍ය දේ ප්‍රහීණ කරන ලද්දේ ය. බමුණ, මේ නිසා මම ‘බුද්ධ’ වූයේ වෙමි යි යන අර්ථය ඇති ඉහත සඳහන් ගාථාවෙන් උන්වහන්සේ ම පැහැදිලි කොට දුන්හ.


අනෙකුත් ශාස්තෘවරුන් අතර බුදුරදුන්ගේ විශේෂත්වය නම්, අන් කිසිවෙකුට නිවැරැදිව විග්‍රහ කොට පෙන්වීම නොහැකි වූ ස්වර සහිත අකුරු අටක් ඇති අනිත්‍ය, දුක්ඛ, අනාත්ම යන පද තුන පිළිබඳ පුළුල් අවබෝධයක් ලබා දීම යි. සත්ත්වයාගේ ශරීරය නිත්‍ය වශයෙන් නො පවතින බවත්, ඒ නිසාම දුක හට ගන්නා බවත්, උන්වහන්සේ පෙන්වා දුන්හ. මෙසේ දුක් හට ගැනීමට ප්‍රධාන හේතුව ශරීරයෙහි ආත්ම යි ගත හැකි කිසිවක් නැතිවීම බව තවදුරටත් සහේතුකව උන්වහන්සේ දැක්වූහ.


ලෝකය අනිත්‍ය, දුක්ඛ, අනාත්ම යන ත්‍රිලක්ෂණයෙන් යුක්ත යි. බුදුරදුන් දේශනා කොට තිබීම නිසා බුදුදහම අසුබවාදී ඉගැන්වීම්වලින් පරිපූර්ණ වී ඇතැයි සමහරු චෝදනා කරති. යම්කිසි පුද්ගලයෙකු පරීක්ෂා කරන වෛද්‍යවරයා ඔහුට වැළඳී ඇත්තාවූ රෝගයේ බිහිසුණුකම පිළිබඳ තොරතුරු ප්‍රකාශ කොට එහි සුවය සඳහා බෙහෙත් කිරීම වරදක්යැයි කිව හැකි ද? බුදුරදුන් සත්ව ශරීරය පිළිබඳ පවතින, ජාති, ජරා, ව්‍යාධි, මරණ පිළිබඳ කළ විග්‍රහය ඉහත කී වෛද්‍යවරයා රෝගියා පිළිබඳ අනුගමනය කළ ක්‍රියා මාර්ගයට සමාන වූවකි. එය ශ්‍රේෂ්ඨ උතුමෙකුගෙන් විය යුතුම වූ කාර්යයකි.


සිද්ධාර්ථ කුමාරයා තිස් පස් වන වියේ දී උතුම් වූ බුද්ධත්වයට පත් විය. සාමාන්‍ය මනුෂ්‍යයෙකුට වඩා එතුමාණන් තුළ පැවැති විශිෂ්ටත්වය කුමක්දැයි විමසීම වැදගත් වේ.


බුදුරදුන්ගේ අතීත උප්පත්තීන් පිළිබඳ තොරතුරු විමසන විට කරුණාව හා ප්‍රඥාව යන ප්‍රධාන ලක්ෂණ දෙකෙන් සම්පූර්ණ වූ පරාර්ථ චර්යාවන්ගෙන් පරිපූර්ණව පැවති බව ප්‍රකට වෙයි. මේ පිළිබඳ වැදගත් නිදසුන්වලින් ජාතක පොත පිරී පවතී. එහි දැක්වෙන අන්දමට තිරිසන් ආත්ම ලබා සිටි අවදිවල දී ද අන් අයගේ යහපත සඳහා තමන්ගේ ජීවිත කැප කළ බව පැහැදිලි වෙයි. එසේම ලෞකිකත්වය නිසා බෝසත් අවධියේ විවිධ සුළු වැරැදි සිදු කරන ලද නමුත්, සාරාසංඛෙය්‍ය කල්ප ලක්ෂය පුරාම එතුමාණන්ගේ කටින් එකද බොරුවක් හෝ ප්‍රකාශ නො කොට තිබීම මහා ආශ්චර්යයකි. එපමණක් නොව තමා සතු වස්තුව ද අඹු දරුවන් ද, අවයව ද අනුන්ගේ යහපත සඳහා පරිත්‍යාග කිරීමෙන් නො නැවතී ජීවිතය ද පරිත්‍යාග කළ වාර අපමණ ය. බුදුරදුන්ගේ ශරීරය කිසිවෙකුට සම කළ නොහැකි තරම් දෙතිස් මහා පුරුෂ ලක්ෂණයන්ගෙන් පරිපූර්ණ ය.


බුද්ධත්වයෙන් පසු බරණැස බලා වඩිද්දී උපක නම් ආජිවකයෙකු හමු විය. ඔබේ ඉඳුරන් ඉතා ප්‍රසන්න ය. හමේ වර්ණය පිරිසුදු හා සුදු පාටින් යුක්තය යි ප්‍රකාශ කරන ලද්දේ ශරීර ලක්ෂණයන් නිසා පුදුමයට පත්වීමෙනි. අන්‍ය ආගමක් අදහමින් සිටි වක්කලි නමැති තරුණයා බුදුරදුන් පසුපස අවුත් පැවිද්ද ලබා ගන්නා ලද්දේ ධර්මය ඇසීමෙන් පැහැදීමට පත්ව නොව දෙතිස් මහා පුරුෂ ලක්ෂණයන්ගෙන් පරිපූර්ණ වූ ශ්‍රී දේහය දැක වශී වීමෙනි. ශ්‍රමණ භවත් ගෞතමයන් අන් සියලු දෙනාටම වඩා උසස් රූපයකින් යුක්ත වන හෙයින් දැකීමෙන් තෘප්තියට පත් විය නො හැකි ය. රන්වන් පැහැයෙන් යුක්ත වූ උන්වහන්සේගේ සිරුර මහා බ්‍රහ්මයාගේ සිරුර මෙන් දිලිසෙන ලක්ෂණයෙන් යුක්ත යයි බුද්ධිමත් අන්‍යාගමිකයෝ ද පිළිගත්හ.


උන්වහන්සේ දත යුතු ධර්ම කෙතෙක් වෙත් නම් ඒ සියල්ල ම අන් කිසිවෙකුගේ සහායක් නැතිව අවබෝධ කොට ගෙන අන්‍යයන්ටත් අවබෝධ කර දෙන හෙයින් බුද්ධ නම් වූ සේක. එපමණක් නොව චතුරාර්ය සත්‍යය ධර්මයන්ගෙන් බැහැර වූ දත යුතු අන්‍ය ධර්මයන් ද අවබෝධ කොට ගෙන ඇති හෙයින් ද උන්වහන්සේ බුද්ධ නම් වූ සේක.


බුදුරජාණන් වහන්සේ උසස් ආශ්චර්යය සම්පත්තීන්ගෙන් යුක්ත හෙයින් ද භජනය කරන ලද මාර්ගඵල, නිර්වාණ ධර්මයන් සහ වන සෙනසුන් ඇති හෙයින් ද, සිවුපසයටත්, අර්ථ, ධර්ම, විමුක්ති රසයටත්, අධි සීලාදියටත් හිමිකම් ඇති හෙයින් ද, ලෞකික ලෝකෝත්තර ධර්මයන් මනා සේ බෙදා වෙන් කොට දැක් වූ හෙයින් ද රාගාදී පාප ධර්ම වැනසූ හෙයින් ද, ගරු කළ යුතු හෙයින් ද මහ පින් ඇති බැවින් ද උතුම් කුසල ධර්මයන් මැනවින් භාවිත කරන ලද සිත් ඇති හෙයින් ද භගවා නම් වූ සේක. මේ උතුම් සියලු ගුණ අන් කිසිවෙකුට සමාන නැති අන්දමට බුදුරදුන් තුළ පැවතුන හෙයින් උන්වහන්සේ අසම නම් වූ සේක.
 

සත්ථා දේව මනුස්සානං

 



සත්ථා දේව මනුස්සානං නම් වන සේක
සාරිපුත්ත ජාතික අධ්‍යාපන විද්‍යා පීඨයේ
තණමල්විල රාහුල හිමි

අප ජීවත් වන සමාජයේ ඇතැමුන්ට ගරු සැලකිලි ලැබෙනුයේ ඔවුන්ගේ වත් පොහොසත් කම්

නිසා ය.ඔවුන් සතුව බොහෝ ධන ධාන්‍ය ඇති නිසා ය.

මෙලෙසින්ම සමහරු බලතල නිසා ද, තවත් සමහරු නිලතල නිසා ද ගරු බුහුමන් ලබති. මෙ හැරුනු කොට කුල ගෝත්‍ර නිසා මෙන්ම කාය ශක්තිය නිසා ද මිනිස්සු තවත් මිනිස්සුන්ගේ ගෞරවයට සම්භාවනාවට හා ඇගයීමට පාත්‍ර වෙති.එහෙත් බුදු දහමට අනුගතව අප තවත් කෙනෙකුට ගරු කළ යුත්තේ සම්භාවනාවට පාත්‍ර කළ යුත්තේ ධනවත්කම, බලවත්කම, නිලය, කුලය, ශරීරයේ හැඩය අනුව නොව ගුණ නුවණ අනුව යි.

ලෝකයේ එදාමෙදා තුර පහළ වූ ගුණවතුන් හා නැණවතුන් අතර අති ශ්‍රේෂ්ඨ උතුමාණන් වහන්සේ භාග්‍යවත් බුදුරජාණන් වහන්සේ ය.බෞද්ධයින් ලෙස අපි උන්වහන්සේ තරම් ගුණ නුවණින් අගතැන්පත් වෙනත් කිසිදු ශාස්තෘවරයෙකු පිළිබඳව නොදනිමු.උන්වහන්සේ අනන්ත ගුණ ඇති සේක.අනන්ත නුවණ ඇති සේක.බුදුරජාණන් වහන්සේ ධරමාන කාලයේ දී පවා උන්වහන්සේගේ ගුණ නුවණ දඹදිව පුරාවට ම ප්‍රචලිත විය.රාජ රාජ මහාමාත්‍යාදීන්ගේ පටන් ඉතා අසරණ දුකට පත් වූ මිනිසුන් දක්වා බුදු ගුණයත් , බුදු සුවඳත්, බුදු නුවණත් ඇගයීමට සම්භාවනාවට පත් වූ බව පෙළ දහමේ එන සූත්‍ර දේශනා තුළ සුපැහැදිලි ය.

බුදුරජාණන් වහන්සේ සතු අසීමිත සම්බුදු ගුණ නව අරහාදි බුදුගුණ ලෙස කැටි කොට දේශනා කර තිබේ.ඒ අතරින් සත්ථා දේව මනුස්සානං යනු බුදුරජාණන් වහන්සේ දෙවි මිනිසුන්ට මෙලොව පරලොව හා නිවන පිණිස මාර්ගය පෙන්වන ශාස්තෘවරයා ය.එම නිසා (සත්ථ) ශාස්තෘ වන සේක.සත්ථ (සාර්ථ)යනු ගැල් සිය ගණනකින් යුක්ත ගැල් සාත්තුවකට තවලමකට කියන පරියාය පදයකි.

අතීතයේ එබඳු ගැල් කණ්ඩායම් රැගෙන කාන්තාර වලින්,ගිරිදුර්ග, වනදුර්ග අතරින් තරණය කිරීමේ දී ඒ සඳහා නිවරැදි නායකත්වය හා මග පෙන්වීම සිදු කරන තැනැත්තා ගැල් නායකයා,සාත්තු නායකයා සත්ථා යනුවෙන් හඳුන්වන ලදි.එසේම එකොළොස් ගින්නකින් පෙළෙන සත්වග සසර කතරින් එතර කිරීමට මග පෙන්වන හෙයින් බුදුරජාණන් වහන්සේ සත්‍ථා දේව මනුස්සානං වන සේක.

බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ශාස්තෘත්‍වය පිළ ිබඳව පෙළ දහමෙහි මනා සේ විවරණය වේ. ඒ අතර අංගුත්තර නිකායෙහි කකුධ සූත්‍රයෙහි ශාස්තෘත්‍වය පිළිබඳව මනාව පැහැදිලි වේ.

‘මොග්ගල්ලානය’මේ ලෝකයෙහි අපිරිසුදු සීල ඇති,අපිරිසුදු ජීවිකා ඇති,අපිරිසුදු ධර්ම දේශනා ඇති අපිරිසුදු විවරණ ඇති, අපිරිසුදු ඤාණ දර්ශන ඇති ආගමික නායකයෝ වෙති.ඔවුහු තම තමාම එකී කරුණුවලින් පිරිසුදු යැයි ප්‍රතිරූප මවා පෙන්වති.මාගේ ශ්‍රාවකයන් මෙම කිසිදු කරුණකින් මා නොරකිති.මම ඔවුන්ගේ එබඳු රැකවරණයක් බලාපොරොත්තු නොවෙමි.මන්ද යත් සෑම කරුණකින්ම මා පිරිසුදුව සිටින බැවිනි. ලොව බොහෝ ලෞකික කරුණු අරභයා අනුශාසනා කරන බොහෝ ආගමික නායකයෝ වෙති.එහෙත් බුදුරජාණන් වහන්සේගේ අනුශාසනාව මග පෙන්වීම නිවන උදෙසාම ය.මේ බව

අහං හි අරහං ලෝකේ
අහං සත්ථා අනුත්තරෝ
සකෝම්හි සම්මා සම්බුද්ධෝ
සීතුභූතෝස්මි නිබ්බුතෝ

බුදුරජාණන් වහන්සේ දෙවන වර බරණැසට වඩින අතරතුර දී උපක නම් ආජීවකයා හමු වී ඔබ කවුරුන්

උදෙසා මහණ දම් පුරන්නේදැයි විමසූ පැනයට පිළිවදන් ලෙස බුදුරජාණන් වහන්සේ ඉහත ගාථා ධර්මය දේශනා කළ සේක.එහි දි බුදුරජාණන් වහන්සේ හඳුන්වා දිමට සත්ථා යන්න භාවිත කර ඇත්තේ අනුත්තර වූ ශාස්තෘවරයා වන බැවිනි.

බුදු ගුණ අලංකාර කතු හිමියන් බුදුරජාණන් වහන්සේ පමණක් සතු වූ සත්‍ථා දේවමනුස්සානං ගුණය මනා සේ කාව්‍යයට නාගා තිබීම ශ්‍රද්ධාව ජනනය කරවන්නකි.

බව කතරින් එතර
ලනුයෙන් සතන් හැම වර
තිලෝගුරු මුනිවර
වී ය සත්තා නමින් පුවතර

ලොව තුළ ශ්‍රාවක ආකර්ශනය ලබා ගැනිම උදෙසා විවිධ ප්‍රාතිහාර්ය සිදුකරන ආගමික නායකයින් දුලභ ය.එහෙත් බුදුරජාණන් වහන්සේ එකී සියලු ප්‍රාතිහාර්යන් පසෙකලා අනුශාසනා ප්‍රාතිහාර්ය උතුම් කොට දේශනා කළ සේක. දිනක් කේවට්ට නම් බමුණා සෘද්ධි ප්‍රාතිහාර්ය තුළින් ළඟා කරගත හැකි ප්‍රසිද්ධිය පිළිබඳව භික්‍ෂූන්ට වර්ණනා කළේය.එහි දී බුදුරජාණන් වහන්සේ සෘද්ධි ප්‍රාතිහාර්ය තුළින් ලැබෙන ප්‍රසිද්ධියට වඩා ඉන් සිදුවන හානිය පිළිබඳව පැහැදිලි කළහ.නිබඳවම බුදුරජාණන් වහන්සේගේ අනුශාසනාව වූයේ ලෞකික සැපය අභිබවා යන ලෝකෝත්තර සුවය උදෙසා ය.

හතළිස් පස් වසක් පුරාවටම ලෝසත වෙත අපමණ කරුණාවෙන් ධර්මය දේශනා කළ බුදුරජාණන් වහන්සේගේ අවසාන අනුශාසනාව වූයේ නොපමාව කුසල් රැස් කරන්න අප්‍රමාදි නොවන්න යනුයි.මුල මැද අග කලණ දහමක් දෙසූ එකම ශාස්තෘවරයා වන, බැවින් ද තවත් බුදුරජාණන් වහන්සේ නමකට පමණක් සම වන අනෙකෙකුට සම නොවන හෙයින් ද දෙවි, බඹ, මිනිස් සත්වගට ශාස්තෘ වූ බුදුරජාණන් වහන්සේ සත්ථා දේවමනුස්සානං නම් වන සේක.

Sunday, October 24, 2021

අනුත්තර පුරිසදම්මසාරථී නම් වන සේක


අනුත්තර පුරිසදම්මසාරථී නම් වන සේක
කොළඹ මහානාම විද්‍යාලයේ
ආචාර්ය
කොලොන්නාව පුරාණ විහාරවාසී
සියඹලාගොඩ ධම්මින්ද හිමි

බුදුගුණ අතර පුරිසදම්මසාරථි ගුණය ප්‍රධාන ගුණයකි. දමනය පිළිබඳ බුද්ධ දේශනාව අන්‍ය ඉගැන්වීම්වලට වඩා වෙනස් ය. තථාගතයන් වහන්සේ පුද්ගලයන් දමනය කරන අයුරු කේශී සූත්‍රයේ ඉතා පැහැදිලිව සඳහන් වේ.

කේශී හමුවන බුදුරදුන් ඔහුගෙන් විමසන්නේ ඔබ අශ්වයන් දමනය කරන්නේ කෙසේද යන්නයි. කේශිය පවසන්නේ ස්වාමීනි ගුණෙන්, අණෙන්, ගුණ, අණ දෙකෙන් පාලනය කරන බවත් එසේ නොහැකි වූ විට මරණයට පත්කරන බවත් ය. කේශිය නැවත බුදුරජාණන් වහන්සේගෙන් විමසනුයේ ඔබවහන්සේ පුරිසදම්මසාරථි වන හෙයින් එම දමනය කෙසේ සිදුකරන්නේ ද? භාග්‍යවතුන් වහන්සේ පැහැදිලිකරනුයේ ඔබ අස්සදම්මසාරථී ලෙස සිදුකරන අයුරින්ම මම ද දමනය කරන බවයි. එහිදී කේශිය විමසනුයේ මරණය ඔබ වහන්සේට කැප නොවන බවයි. බුදුරදුන් කේශිට පිළිතුරු ලබාදෙනුයේ කය සංවරවීම, වචනය සංවරවීම, එහි අනුසස් හා එය සිදුකරන අයුරු පහදා දීමෙන් පසුවද සංවරය සකසා නොගන්නේ නම් ආර්ය විනයට අනුව ඔහු අත්හැර දැමීමට කටයුතු කරන බවයි. එය ආර්ය විනයට අනුව මරණය බවයි.

බුදුරදුන්ගේ දමනය කෙළවර වන්නේ රහත් බෝධියෙනි. එය කායික දමනයක් නොව මානසික දමනය තුළ ඇතිවන ඵලයකි. එසේම දමනය කිරීම යනු ප්‍රචණ්ඩ ගති ඇති පිරිස්ම යන බව අදහස් නොවේ. දමනය කළ යුතු පුද්ගලයන් ඉතාම ශීලාචාර ශාන්තවන ලෙස, නැවත වෙනස් නොවන ලෙස දමනය කිරීම බුදුරදුන්ගේ මෙම ගුණයෙහි ස්වභාවයයි.

දමනය වූවන් මිනිසුන්, පිරිමින් පමණක් නොවේ. ‘පුරිස’ ලෙස ගැනුන ද සමස්තය මෙයට අයත් වේ. ලෝකයේ දමනය කළ නොහැකි වූවන් අතිශාන්ත වන අයුරින් දමනය කළ බැවින් උන්වහන්සේ ‘අනුත්තර පුරිසදම්ම සාරථි’ නම් වේ.

බුද්ධ දේශනාවට අනුව දමනය කළ යුතු කොට්ඨාස රාශියක් ගැන සඳහන් ය. බුදුරදුන් මේ සෑම කොටසක්ම එක මිටියකට ගෙන දමනයකොට ඔවුනට දෙලොව යහපත සලසා දුන්හ. එහිදී අවිහිංසාව පදනම්කොටගෙන ක්‍රියාත්මක වීම ඉතා වැදගත් ය. දමනය කළ යුතු පිරිස් මෙසේ බෙදාගත හැකි ය.

1.ධනය, බලය, උගත්කම, ප්‍රසිද්ධිය ආයතනයන්හි බලය, රූපය වැනි දෑ හේතුකොටගෙන මාන්නයට ලක්වීම. සච්චක, ඛේමාව, මාගන්ධියා, මුල්කාලීන වැඩිහිටි ශාඛ්‍යයන් මේ යටතට ගත හැකියි. මේ සියල්ල ත්‍රිලක්ෂණ ධර්මතාවයෙන් යුක්ත ය. ඒ මත අනෙකා පෙළීම යෝග්‍ය නොවේ.

2.අවිද්‍යාව හෙවත් මෝඩකම මත අන්‍යයන්ට නින්දා අපහාස කරමින් කටයුතු කරන පිරිස් ඇත. ඔවුන් ද දමනය කළ යුතු ය. චිංචිමානවිකාව, අක්කෝස භාරද්වාජ එවැන්නන්ට උදාහරණ වේ. මෝඩකම ධනය, බලය කොටගෙන සිටින, තමන් පණ්ඩිත යැයි සිතන අය දමනය කිරීම ඉතා අසීරු ය. බුදුරදුන් ඔවුන් ද දමනය කළහ.

3. රාගයෙන් කාමයෙන් අන්ධව ජීවිතය යනු පංචකාම සම්පත්තිය යැයි සිතා සිටින බොහෝ පිරිස් ඇත. අතීතයේ ද එය එසේම ය. එවැනි බොහෝ දෙනෙක් බුදු වදනට අවනත වූහ. ශාක්‍යයන්, කෝලියන් ඒ අතර සුවිශේෂී වූහ.

අංගුලිමාල, ආලවක වැනි අති ප්‍රචණ්ඩ අය පවා දමනය කරනු ලැබුවේ කරුණාවෙන් හා මෛත්‍රියෙනි. අවියෙන් ලබන ජය තාවකාලික ය. ඒ බව බොහෝ උදාහරණ මඟින් පෙන්වා දිය හැකි ය. අංගුලිමාල තෙරණුවන් තමන් දමනය වීම පිළිබඳව තමන් වහන්සේ ම මෙසේ වදාළහ. ඇතැම් පිරිස් පොලු මුගුරුවලින් කසවලින්, තවත් පිරිසක් දමනය කරන විට මම වනාහි බුදුරදුන් විසින් දඬුමුගුරු අවිආයුධ භාවිත නොකොට දමනය කරන ලද්දේ වෙමි. බුදුරදුන් එසේ දමනය කිරීමෙන් බොහෝ පිරිස් අතිශයින් ශාන්ත වූහ. තිරිසන් සතුන් දමනය මිනිසා දමනයට වඩා ඉතා පහසු ය. මිනිසා තුළ බොහෝ කපටිකම් ඇත. තිරිසනුන් කපටි නැත. මායම් දැක්වීමක් නැත. නපුරුකම් සඟවා හීලෑකම් දැක්වීමක් හෝ හීලෑකම් සඟවා නපුරුකම් පෙන්වීමක් නැත. සඟවන කාරණා ඔවුන් තුළ නැති අතර සැබෑ තත්ත්වය පෙන්නුම් කරයි. එහෙයින් තිරිසනා මෙල්ල කිරීම ඉතා පහසු වේ. නැති ගුණ පුහුමාන්න මිනිසා තුළ බොහෝ ඇත. එවැනි මිනිසුන් දමනය කිරීමට තරම් බුදුරදහු දක්ෂ වූහ.

බුදුරදුන් වසර 45 ක් පුරාවට එනම් දවස් 16425 බොහෝ පිරිස් දමනය කළහ. සැවැත්නුවර පමණක් දමනය කරන ලදුව පන්කෝටියක් ආර්ය ශ්‍රාවකයන් වී සිටියෝ ය. මෙලෙස අන්‍ය නගරවල ද බොහෝ පිරිස් සසර භය නොදැනෙන ලෙස දමනය කළහ. ලෙන්ගතුව ලෝකයා පුදුම වන ලෙස දඬුමුගුරු අවි ආයුධවලින් තොරව පුද්ගලයන් දමනය කිරීමට සමත්වන බැවින් තථාගතයන් වහන්සේ අනුත්තර පුරිසධම්මසාරථී යන බුදුගුණයෙන් යුක්ත වූහ.

බුදුරදුන් දමනය කරන ලද්දේ පුරුෂයන් පමණක් නොවේ. දමනය කළ යුතු අය අතර ඔවුන් ප්‍රධාන බැවින් මෙම ගුණ පුරිසධම්ම සාරථී ලෙස භාවිත වේ. බුදුරදුන්ගේ දමනයේ

සුවිශේෂී අවස්ථා වන්නේ අංගුලිමාල, ආලවක, සච්චක දමනය නොවේ. එය කාරණා කිහිපයක් පමණි. උන්වහන්සේ බොහෝ සෙයින් කළ දමනය වන්නේ මෝහයෙන් මුලා වී සසර සැරිසැරූ සත්ත්වයින් ඉන් මුදවා ගැනීමයි. ඒ සඳහා සිත දමනය කිරීම අවශ්‍ය ය. අපහසුම දමනය ද මේ සිත දමනයි. වඩා අසීරු වන්නේ සිත දමනයයි. අනුන් දමනය කිරීමට පහසුවන්නේ සිත දමනය කරගත් පුද්ගලයාටය. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ අති දීර්ඝ කාලයක් දානාදී පෙරුම් පුරා බෝධි මූලයේ දී සන්තානය දමනය කරගත්හ. එහෙයින් උන්වහන්සේ ඥානබලය, සෘද්ධිබලය යොදා බොහෝ පිරිස් දමනය කළහ. පස්වග මහණුන්ගෙන් ඇරැඹි මෙම දමනය අවසාන භික්ෂුව සුභද්‍ර දක්වාම නොකඩවා සිදුකළහ. තමන් වහන්සේ දමනය කොටගෙන ලෝක සත්ත්වයාට ද ශාන්තවන පරිදි දමනය කළ බැවින් අප බුදුරජාණන් වහන්සේ අනුත්තර පුරිසදම්ම සාර්ථි වන සේක.

 

Friday, October 22, 2021

ලෝකවිදූ නම් වන සේක

 


ලෝකවිදූ නම් වන සේක
නිට්ටඹුව, දඹදෙණිය, සාරිපුත්ත,
ජාතික අධ්‍යාපන විද්‍යා පීඨයේ
පීඨාධිපති
කොටගම වාචිස්සර නා හිමි

තුන් ලොව තතු ලෙස ට
දැනගෙන නොදත් මෙලොව ට
දෙසුයෙන් නියම කො ට
ලෝක විදු යයි කියති මුනිඳු ට”

ඒ වීදාගම මහා මෛත්‍රී හිමිපාණන් බුදුගුණාලංකාර නම් පද්‍ය සංග්‍රහයෙහි දී ලෝකවිදූ ගුණය විස්තර කළ අයුරුයි.

නව අරහාදී බුදු ගුණයන්හී පස්වන බුදුගුණය ‘ලෝක විදූ’ ය. වචනාර්ථ ලෙසින් ඉන් කියැවෙන්නේ ලෝකය දැන ගත්තේය යන්නයි. බුද්ධ කාලයෙහි “ලෝක” යන වචනය ඉතා පුළුල් ලෙස විග්‍රහ වූ දාර්ශනික පදනමක් ඇති වචනයකි. නමුත් ඒ එක ද ධර්මයක හෝ දර්ශනයක ප්‍රකාශ නොවන අර්ථ සමූහයක් ම බෞද්ධ ලෝක විග්‍රහයෙහි සූචනය වේ.

ලෝකය පිළිබද අප දන්නේ ඉතා අල්ප වූ දෙයකි. ලෝකය විශාලය. ඒ නිසා අප ලෝකය පිළිබඳ දන්නේම නැත. මහ සයුරෙන් දිය බිඳුවක් මෙනි. ලොව පිළිබඳ අප දන්නේ නොදන්නා දේ මහා සාගරයේ දියමෙනි. පොළොවෙහි වැලිකැට ගණන් කළ නොහැකි ය. නමුත් ලොව පිළිබඳ අප දන්නේ එක් වැලිකැටයක දෙයක් පමණි. නොදන්නා දේ පොළොවෙහි වැලිකැට මෙනි. අප දන්නා දේ නියපිටට ගත් පස් ටිකක් මෙනි. නොදන්නා දේ පොළොවේ පස් මෙනි. නමුත් බුදුරජාණන් වහන්සේ සියලු ලොව සර්වාකාරයෙන් දැන වදාළහ. ඒ නිසාම උන්වහන්සේ “ලෝක විදූ” නම් වන සේක.

“ලෝකය” යනු කුමක්ද? සෑදී තිබෙන්නේ කුමකින් ද? ලෝකය ඇතිවූයේ කෙසේ ද? එය කොතෙක් පැරැණි ද? එහි විශාලත්වය කොපමණ ද? ලෝකයේ ප්‍රභේද මොනවා ද? ආදී ප්‍රශ්න විසඳීමෙන් බුදුරජාණන් වහන්සේ තුළ පැවති ලෝක විදූ ගුණය හඳුනාගත හැකි ය.

බුද්ධ දේශනාවට අනුව ලෝකය යනු සත්ත්වයන් හා අසත්ත්ව වස්තු ලෙස හෙවත් ජීව අජීව ලෙසින්ද, ධාතු හා ගුණ වශයෙන් ඇති සියල්ලයි.

ලෝකය සෑදී ඇත්තේ නාම රූප දෙකිනි. ලෝකය යනු සත්ත්ව සන්තාන යයි. හෙවත් පඤ්චස්කන්ධයම යි. මේ සත්ත්ව සන්තාන හෙවත් පඤ්චස්කන්ධය පිළිබඳ ලෝකය දත් නිසයි බුදුරජාණන් වහන්සේ “ලෝක විදූ” නම් වූයේ. මේ “විදූ” ශබ්දයෙන් කියන්නේ ඒ සත්ත්ව සන්තාන ලෝකය සර්ව ප්‍රකාරයෙන්ම දත් බවයි. සර්ව ප්‍රකාරයෙන්ම දැනීම නම් සභාව,සමුදය ,නිරෝධ ,නිරොධූපාය යන සතරාකාරයෙන් දැන ගැනීමයි. සභාව නම් දුක්ඛ ස්වභාවයයි. සංඛිත්තෙන “පඤ්චුපාදානක්ඛන්ධා දුක්ඛා” යන පරිදි වදාළ බැවින් උපාදානස්ඛන්ධ පඤ්චකය දුක්ඛ ස්වභාවයෙන් යුක්ත ය. සමුදය නම් ලෝකයේ හට ගැනීමයි. නැතිවීම නිරෝධයයි. ඊට යොදන උපාධි නිරෝධූපායයි.මෙසේ ස්කන්ධ සන්තතියම සතර මාර්ග ඥානයෙන් සර්ව ප්‍රකාරයෙන්ම අවබෝධ කරගත් නිසා බුදුරජාණන් වහන්සේ ලෝක විදූ නම් වන සේක.

බුදුරජාණන් වහන්සේගේ දේශනාවට අනුව ලෝකය ද්වා දසායතනයන්ගෙන් සෑදී ඇත. චක්ඛායතනය, රූපායතනය, සෝ්තායතනය, සද්දායතනය, ඝාණායතනය. ගන්ධායතනය, ජිව්හායතනය, රසායතනය, කායායතනය, පොට්ඨබ්බායතනය,මනායතනය, ධම්මායතනය යන ද්වා දසායතනයෝය.

බුදුරදුන් ලොව පහළවන විට ලෝකය පිළිබඳ මිනිසුන් ගෙන තිබුණේ අන් ලොවක වෙසෙන මහා බලගතු මැවුම්කරුවෙකුගේ නිර්මාණයක්, මැවීමක් ලෙසිනි. මහා බ්‍රහ්මයා , ඊශ්වරයා දෙවියන් වහන්සේ ආදි නමින් හැඳින්වූහ. තමන් විසින්ම මවා ගත් ඒ මැවුම්කරුගේ පිහිටෙන් දුකින් මිඳීමටත්. සැපයට පැමිණීමටත් හැකි යැයි සිතූහ. මේ පිළිබඳ ඇති අනවබෝධය දුරුකරගත් බුදුරජාණන් වහන්සේ. ලෝකය කෙනෙකුගේ මැවීමක් නොවන බව දත්, සේක. බීජයෙන් ගසත්, ගසින් බීජයත් ඇති වීමෙන් වෘක්ෂ පරපුර නොසිඳී පවතින මෙන් පළමුවෙන් පහළ වූ සංස්කාර නිසා පසු සංස්කාර පහළවීමෙන් සත්ත්ව ලෝකය, සංස්කාර ලෝකය අවකාශ ලෝකය යන ලෝකත්‍රය පවතින බව බුදුරජාණන් වහන්සේ දැන වදාළහ.

ලෝකය පිළිබඳ ඇති අනවබෝධය නිසා වර්තමානයේ බොහෝ දෙනා මින් පෙර වූවා සේ ලෝකයෙහි අතරමංව ඇත. ලෝකයට අගක් – මුලක් නැති බව දත්, බුදුපියාණෝ එය සෙවීමට නොගොස් ලෝකයෙන් එතෙර වීමට මග කියා දුන් සේක. හේතුව නිසා ඵලයත් ඒ ඵලය නිසා නැවත හේතූන්ද ඇතිවීමෙන් සසර නොසිඳී පවතිනවා මිස එහි මුලක් නොලැබිය හැකි බව දැන වදාළ සේක.

බුදුරජාණන් වහන්සේ දත් දේ බොහෝ ය. ප්‍රකාශ කළේ අවශ්‍ය දේ පමණි. වරක් ඇට්ටේරියා වනයේ වැඩ සිටිද්දී අතට ඇට්ටේරියා කොළ මිටක් ගෙන ප්‍රශ්න කළේ මිටෙහි ඇති කොළද වැඩි කැලේ ඇති කොළද වැඩි කියායි. එපරිද්දෙන් තමන් වහන්සේ දත් දහම කැලේ කොළ මෙනි. දෙසූ දහම මිටේ ඇති ස්වල්ප මෙන් බවයි. නියට පස් බිඳක් ගෙන දේශනා කළේද නිය මත ඇති පස් මෙන් දේශනා කළේ ටිකක් බවත්, වටහාගත් දහම පොළොවෙහි පස් මෙන් බවයි.

එබැවින් බුදුරදුන් තුන් ලෝකය පිළිබඳ මනාව දැනගත් උතුමා ය. උන්වහන්සේ නව වැදෑරුම් ලෝකය, අටලෝදහම, සත්ත්ව ලෝක විභජනය ස්වභාව, සමුදය , නිරෝධ, නිරෝධාර්ය වශයෙන් ලෝකය දැන වදාළ හෙයින් ලෝක විදූ නම් වන සේක. මෙලෙසින් බුදුරජාණන් වහන්සේ ලෝකය ඇතැඹූලක් සේ දත් අතර, ලෝකය ලෝක සමුදය, ලෝක නිරෝධය හා ලෝක නිරෝධ ගාමිනී පටිපදාව යන කරුණු ලෝකය අරභයා මනාව දත් බැවින් උන්වහන්සේ ලෝක විදූ නම් වන සේක.

සුගත නම් වන සේක


සුගත නම් වන සේක
නුවරඑළිය පාර පුස්සැල්ලාව
සිරි මන්තින්දාරාම මූලික පිරිවෙනේ ආචාර්ය,
ශාස්ත්‍රවේදී
අඹගහවත්තේ සුධම්මවංශ හිමි

මුළු මහත් ලෝකයාට ම මහත් සැනසීමේ මග වදාළ අප භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ උතුම් තෙමඟුල සිහිපත් කරන මෙම උතුම් වෙසක් පොහෝ දින අනන්ත අපරිමිත වූ, බුදු කෙනෙකුට ද දේශනා කොට නිම කළ නොහැකි බුදුරජාණන් වහන්සේගේ නව අරහාදී බුදුගුණ අතරින් සුගත බුදුගුණය පිළිබඳව මෙසේ විවරණය කෙරේ.

“සුගතත්තා සුගත්තත්තා
සෝබනා යස්ස වාගතෝ
ගතත්තා සුන්දරං ථානං
සුගතෝ නාම තේ නමෝ”

සුන්දර සෝබන වූ දහම් වදනින් මුළු ලෝකයාට ම සැනසීම ලබාදුන් නිසා ද, සුන්දර වූ ගමන් විලාශය නිසා ද, නිවන නමැති ක්ෂේම භූමියට පත් වූ නිසා ද, සුගත නම් වන සේක.

කෝට්ටේ යුගයේ වීදාගම මෛත්‍රී හිමියන් විසින් රචිත බුදුගුණ අලංකාරයේ සුගත බුදු ගුණය පිළිබඳව මෙසේ සඳහන් වන්නේ,

“යහපත් කොට යෙතැයි
සුන්දර තැනට සැපතැයි
සොඳුරු බස් කියතැයි
කියති ඒ මුනි රජුට සුගතැයි” යනුවෙනි.

බුදුරජාණන් වහන්සේගේ සුගත බුදු ගුණය ආකාර කිහිපයකින් විස්තර කළ හැකි ය. මේ අනුව ගමන් මාර්ගය බොහොම යහපත් ය. සුන්දර වාග් විලාශයෙන් යුක්ත ය. නිවන් මග පෙන්වා දෙන ලද්දා හ. උන් වහන්සේගේ ස්වභාවික ගමන හා නිර්වාණ ගමන අර්ථාන්විත ය. දිව්‍ය මනුෂ්‍ය සැමට යහපතක් සිදු කළේ ය. උන් වහන්සේගේ ගමන් විලාශය පසේ බුදු, මහරහත්, දෙවියන්ට, මිනිසුන්ට සම කළ නොහැක. උන් වහන්සේගේ අනේක ප්‍රාතිහාර සුන්දර වූ ගමන් විලාශය පිළිබඳව අටුවාවේ මෙසේ විස්තර කරයි.

“එවං සබ්බංග සම්පන්නො - කම්පයන්තො වසුන්ධරං
අහේඨයන්තො පාණානි – යාති ලෝකේ විනායකො”

කිසිදු සත්ත්වයෙකුට හිංසාවක් නොකරමින් මහ පොළොව කම්පා කරවමින් දක්ශිණ ශ්‍රී පාදය ඉදිරියට තබා ගමන් කරන උන් වහන්සේට මහ පොළොවේ ඇති ගල් කැට, දුහුවිලි පවා ඉවත් වෙමින් ඉඩ සලසා දුනි. ඇතෙකු කේශර සිංහ රාජයෙකු වැඩම කරන්නාක් මෙන් උන් වහන්සේ ගමන් කරයි. පියවර තබන විට දුහුවිලි මතු වීමක් නොමැත. එමෙන් ම නිවන් මග මිනිසුන්ට අවබෝධ කරදුන් නිසා ද සුගත නම් වූ සේක. ලොව උපන් සියලුම සත්ත්වයෝ මනුෂ්‍ය, තිරිසන්, දිව්‍ය, ප්‍රේත, යක්ෂ වැනි ආත්ම භාවයන් ලබා සසර ගමන් කරන අතර ඔවුන් ඇස, කන, නාසය, දිව, ශරීරය පිනවමින් මරණින් මතු ලොවක් ගැන නොසිතා පස් කම් සැපය ම පමණක් ජීවිතය යැයි සිතමින් දිවි ගෙවති. ඔවුන්ට තමන් සිදු කරන්නේ කුමක් ද යන්න පිළිබඳව අවබෝධයක් නැත. යමෙකු සැනසීම සොයමින් විවිධ ඇදහිලි, විශ්වාස පසුපස ගමන් කරන අතර, තවකෙනකු විමුක්තිය ලැබීමට නම් ජීවිතයට දුකම ලබා දිය යුතු බව සිතා කෑම, බීම නොගෙන, වාසස්ථාන නොසාදවමින්, වස්ත්‍ර පවා නොදරමින් ගවයෙකු, සුනඛයෙකු, එළුවෙකු මෙන් වෘතයන් පිරීමෙන් කයට දැඩි දුක් දෙයි. මොවුන් සියලු දෙනා ම අපාගාමී වන්නාහ. යා යුතු මග, කළ යුතු දෑ, අවබෝධ කරගත යුතු දේ නොදනිති. තථාගතයන් වහන්සේ මෙම අන්ත දෙකම බැහැර කොට මධ්‍යම ප්‍රතිපදාව පෙන්වා දී, කාම, භව, දිට්ඨි, අවිජ්ජා යන සතර ඕඝයන්ගෙන් එතෙරව ආර්ය අෂ්ඨාංගික මාර්ගයේ ගොස් නිවන අවබෝධ කර ගැනීමට මග පෙන්වූ හෙයින් සුගත නම් වන සේක.

එමෙන් ම උන් වහන්සේ දේශනා කළ සෑම කරුණක් ම යහපත් ය. තුන් ලොවට ම යහපතක් සිදු කළේ ය. මහ මුහුදේ ජලය කිනම් තැනකින් ගත්ත ද එකම රසය දැනෙන්නාක් මෙන්, ධර්මයේ ද එකම රසයක් පවතී. එබැවින් මෙම ශ්‍රී සද්ධර්මය දේශනා කළ හෙයින් ද උන්වහන්සේ සුගත නම් වන සේක.

මේ ආකාරයට උන් වහන්සේගේ සුන්දර ගමන් විලාශය, වාග් විලාශය හා නිවන් මඟ පෙන්වා දුන් ඒ සුගත බුදු ගුණය නිසා ම අංගුලිමාල, රජ්ජුමාලා, පටාචාරා, අජාසත්ත රජතුමා, සුනීත සෝපාක, ආලවක යක්ෂයා වැනි දහස් සංඛ්‍යාත පිරිස මානසික සැනසීම මෙන් ම සෝවාන්, සකෘදාගාමී, අනාගාමී, රහත් තත්ත්වයට පත් ව සසර සයුරෙන් එතෙර වූ හ. ඒ භාග්‍යවත් වූ අරහත් වූ සම්මා සම්බුදුරජාණන් වහන්සේගේ සුගත බුදු ගුණයට නමස්කාර වේවා!

- දීපා පෙරේරා


 

Tuesday, October 19, 2021

විජ්ජාචරණසම්පන්න නම් වන සේක


විජ්ජාචරණසම්පන්න නම් වන සේක
මල්වතු මහාවිහාරීය කාරක සංඝ සභික
අනුරාධපුර ශ්‍රි ලංකා භික්ෂු විශ්ව විද්‍යාලයේ
ප්‍රායෝගික බෞද්ධ අධ්‍යයන අංශයේ
අංශාධිපති ජ්‍යෙෂ්ඨ කථිකාචාර්ය, දර්ශනපති
වැලිවිට සෝරත හිමි

බුදුරජාණන් වහන්සේ ගේ අපරිමිත වූ ගුණ සමුදාය පිළිබඳව මඳක් හෝ නොදන්නා කෙනෙකුට උන්වහන්සේ පිළිබඳ ව මෙනෙහි කරමින් බුදුගුණ භාවනාව කළ නොහැකි ය. ප්‍රාඥයින් අතර අගතැන්පත් සැරියුත් මහරහතන් වහන්සේ දිනක් “භාග්‍යවතුන් වහන්ස, ඔබ වහන්සේ තරම් ගුණසම්පන්න කෙනෙකු මේ තුන් ලෝකයේම නොවු විරූය” යනුවෙන් ප්‍රකාශ කළ විට එසේ ප්‍රකාශ නොකළ යුතු බවත් පෙර බුදුවරයන් වහන්සේලා ද මේ ගුණයන්ගෙන් ම යුක්ත වූ බවත් වදාළ සේක.

බුදුරජාණන් වහන්සේ නමක් තුළ ඇති ගුණ සමුදාය තවත් බුදුවරයෙක් වර්ණනා කළ ද දීර්ඝ වූ කල්පය ගෙවී ගියත් බුදුගුණ කියා අවසන් නොවන බව උන්වහන්සේ ම වදාරා ඇත.

බුද්ධෝ ‘පි බුද්ධස්ස භණෙය්‍ය වණ්ණං
කප්පම්පි චෙ අඤ්ඤමභාසමානෝ
ඛියෙථ කප්පෝ වීර දීඝමන්තරෙ
වණ්ණෝ න ඛීයෙථ තථාගතස්ස

මෙසේ අනන්ත වූ බුදුගුණ අතරින් නව අරහාදී බුදුගුණ මෙනෙහි කරමින් භාවනානුයෝගීව සිටින පුද්ගලයාට මෙලොව හා පරලොව දියුණුව ඇතිකර ගත හැකි ය. නව අරහාදී බුදුගුණවලින් තෙවෙනි බුදුගුණය වන්නේ “විජ්ජාචරණ සම්පන්න” බුදුගුණය යි. විද්‍යාවන්ගෙන් හා චරණ ධර්මයන්ගෙන් සමන්විත වූ යන අදහස එහි ඇත. විද්‍යා යනු දැනීම යි. චරණ යනු පාදය යි. ආර්ය විද්‍යාව ලැබීමට හා නිවන් අවබෝධ කරගැනීමට උපකාරි වන සීලාදී ගුණධර්ම සමූහය වෙත යාමට පයක් වැනි හෙයින් එය චරණය යැයි කියනු ලැබේ.ඒ අනුව සීල, සමාධි, ප්‍රඥා යන ත්‍රිශික්ෂාවෙන් සීලය හා සමාධිය චරණයට අයත් වන අතර, ප්‍රඥාව විද්‍යාවට අයත් වේ.

මෙහි ත්‍රිවිද්‍යා යනු තමන්ගේ හා අන් අයගේ පෙර ඉපිද සිටි ජාති පිළිවෙල නම් ගොත් ආදී වශයෙන් දක්නා වු පුබ්බේනිවාසානුස්සතියත්, දිව්‍යලෝක, මනුෂ්‍ය ලෝක හා අපාය ආදී නොයෙක් භවයන්හි කර්මානුරූපීව ඒ ඒ සත්ත්වයා උපදින තැන් දැකීමට හැකි දිබ්බචක්ඛු හෙවත් දිවැසත්, දුක්ඛ සමුදය, නිරෝධ හා මාර්ග වශයෙන් දැක්වෙන චතුරාර්ය සත්‍යාවබෝධය තත් වු පරිද්දෙන් දැක කාමාදී ආශ්‍රවයන් ප්‍රහීණ කොට නිවන් අවබෝධ කරගන්නා අර්හත් ඤාණ මාර්ගය හෙවත් ආසවක්ඛය ඤාණයත් යන ත්‍රිවිද්‍යාවන් ලැබීමයි. මෙම ත්‍රිවිද්‍යාව බුදුරජාණන් වහන්සේ අවබෝධ කරගත් ආකාරය මජ්ක්‍ධිම නිකායේ බයභේරව සූත්‍රයේ පෙන්වා දී ඇත.

“අයං ඛො මෙ බ්‍රාහ්මණ රත්තියා පඨමෙ යාමෙ පථමා විජ්ජා අධිගතා අයං ඛො මෙ බ්‍රාහ්මණා රත්තියා මජ්ක්‍ධිමෙ යාමෙ දුතියා විජ්ජා අධිගතා අයං ඛො මෙ බ්‍රාහ්මණ රත්තියා සච්ඡිමෙ යාමෙ තතියා විජ්ජා අධිගතා”

බ්‍රාහ්මණය මම රාත්‍රියේ පළමු යාමයේ පළමු විද්‍යාවත්, මධ්‍යම යාමයේ දී දෙවන විද්‍යාවත්, පශ්චිම හෙවත් අළුයම කාලයේ තෙවෙනි විද්‍යාවත් අධිගමනය කරන ලදී.

මෙය බුදුන්ට පමණක් නොව රහතන් වහන්සේලාට ද අවබෝධ කරගත හැකි ඤාණයකි. එහෙත් බුදුරදුන් තුළ මේ සම්බන්ධයෙන් ඇති ඤාණය අනෙකුත් රහතන් වහන්සේලාට වඩා වැඩි ය. උදාහරණයක් ලෙස බුදුරදුන්ට පෙර භවයන් දැකීමේ ඤාණය එකවර භව පන්සියයක් දක්වා හෝ දැකිය හැකි ය. එහෙත් රහතන් වහන්සේලාට පෙර භවයන් දැකිය හැකිවන්නේ එක් එක් භවයන් අනුව යමිනි.

මීට අමතරව අම්පටියා සූත්‍රයේ දී අෂ්ඨ විද්‍යා යනුවෙන් දේශනා කර ඇති අතර ඒවා සාමඤ්ඤඵල සූත්‍රයේ දී ශ්‍රමණ තත්ත්වයෙහි ප්‍රතිඵල හැටියටත් දක්වා තිබේ. නාම රූප ධර්ම (පඤ්චස්ඛන්ධය, ෂඩ් ආයතන, දොළොස් ආයතන හා අෂ්ඨාරස ධාතු) හා ඒවා අනිත්‍ය වශයෙන් දැකීමේ ඤාණය වන විදර්ශනා ඤාණය ඉන් පළමුවැන්නයි. තමන්ගේ ශරීරය තුළ තමා හා සමාන වූ රූපකායත් මෙන්ම අන් අයගේ ශරීර විශාල ප්‍රමාණයක් යම් සේ නිර්මාණය කොට කොපුවක තිබූ දෙයක් ඉන් පිටතට ගන්නාක් මෙන් සිදුකිරීමේ ශක්තිය ඇති මනෝමය ඍද්ධි ඤාණය දෙවැන්නයි. (මට්ටකුණ්ඩලී වෙත යැවූ බුද්ධ රූපයත්, චුල්ලපන්ථක තෙරුන් විශාල ප්‍රමාණයක් නිර්මාණය කිරීමේ හැකියාවත් මින් අදහස් කෙරේ) යමක මහා ප්‍රාතිහාර්ය සේ ම, තම ශරීරයෙන් ගිනිදැල් පිටකිරීම, දුම්පිට කිරීම, බර දෙයක් සැහැල්ලු කොට රැගෙන යාම,වැසි සුළං ආදිය ඇතිකරලීම වැනි බොහෝ අවස්ථාවලදී පෑමට ඇති හැකියාව වූ ඉද්ධිවිධ ඤාණය තෙවැන්නයි. සාමාන්‍ය කෙනෙකුට නො ඇසෙන සියුම් ශබ්ද, ඉතා දුර සිට කියන්නා වූ දෙය ළග සිටියාක් මෙන් ඇසීමේ හැකියාව, බඹලොව පරසක්වල ආදි සියලු සතුන්ගේ ශබ්ද ඇසීමේ හැකියාව පියවි කනට නොඇසෙන ශබ්ද පවා ඇසීමේ හැකියාව ඇති දිව්‍යලෝක ඤාණය සිව්වැන්නයි. අන් අය සිතන පතන ආකාරය දැනගැනීමේ හැකියාව ඇති පරචිත්තවිජානන ඤාණය පස්වැන්නයි .පෙර විසූ ජාතීන් පිළිබඳ දැන ගැනීමේ හැකියාව ඇති පුබ්බේනිවාසානුස්සති ඤාණය සයවැන්නයි. සියලු ලෝක සත්ත්වයින් බැලීමේ හැකියාව ඇති දිබ්බචක්ඛු ඤාණය සත්වැන්නයි. සියලු කෙලෙස් නසා උතුම් අර්හත්වයට පත්වීමේ ඇති හැකියාව වන ආසවක්ඛය ඤාණය ලැබීම අටවැන්නයි. මෙසේ ත්‍රිවිද්‍යාවන්හි ඇති කොටස් තුනක් එකතුව අෂ්ඨ විද්‍යාවන් ඇති බව දේශනා කර තිබේ.




 

Sunday, October 17, 2021

සම්මා සම්බුද්ධ නම් වන සේක


සම්මා සම්බුද්ධ නම් වන සේක
අම්බලන්ගොඩ, කහව ගල්දූව
ආරණ්‍ය සේනාසනයේ
කම්මට්ඨානාචාර්ය
ත්‍රිපිටකාචාර්ය, ත්‍රිපිටක විශාරද
කහගොල්ලේ සෝමවංශ හිමි

වෙසක් පුර පසළොස්වක පොහෝ දවස සමස්ත ලෝකයට ම සුවිශේෂී දවසක්. දඹදිව රාජ්‍යයේ බුද්ධ ගයා ශුද්ධ භූමියේ දී සිද්ධාර්ථ මහ බෝසතාණන් වහන්සේගේ බුද්ධත්වය සිදු වීම මුල් කරගෙන, හතළිස් පස් වසක් දේශනා කළ ධර්මය මුලු මහත් ලෝකයා ම ශ්‍රවණය කරලා, සමස්ත ලෝකය පුරාවට ම බුදුරජාණන් වහන්සේගේ නම ප්‍රචලිත භාවයට පත් වුණා. එවැනි උත්තරීතර තත්ත්වයට පත්වීමේ මූලික ම දේ තමයි, බුදුරජාණන් වහන්සේ ළඟ තිබෙන විද්‍යමාන ගුණ.

ඉතිපි සෝ භගවා අරහං සම්මා සම්බුද්ධෝ...යන පාඨයේ බුදු ගුණ නවයක් තිබෙයි. එයින් සම්මා සම්බුද්ධෝ ගුණය යනුවෙන් සඳහන් කරන්නේ චතුරාර්ය සත්‍ය ධර්මය අවබෝධ කරගත් බැවිනි. දුක්ඛ සත්‍ය අවබෝධ කළ නිසා, ජාති දුක, ජරා දුක, ව්‍යාධි දුක, මරණ දුක, ශෝක දුක, පරිදේව දුක, දුක්ඛ දුක, දෝමනස්ස දුක , උපායාස දුක, පංචස්ඛන්ධ දුක සහිත මේ සකල දුක අවබෝධ කළ නිසා බුදුන් වහන්සේ සම්මා සම්බුද්ධ යනුවෙන් ව්‍යවහාර කරනවා. එසේ ම සිතෙහි බලපවත්වන තෘෂ්ණාව සමුදය සත්‍ය යැ’යි කියනු ලබනවා. කාම තණ්හාව, භව තණ්හාව, විභව තණ්හාව, රූප තණ්හාව, ශබ්ද තණ්හාව, ගන්ධ තණ්හාව, රස තණ්හාව, ස්පර්ශ තණ්හාව, ධම්ම තණ්හාව , අතීත තණ්හාව, අනාගත තණ්හාව, වර්තමාන තණ්හාව , අධ්‍යාත්මික තණ්හාව, බාහිර තණ්හාව යන එකසිය අට වැදෑරුම් තෘෂ්ණාව මනාකොට අවබෝධ කළ නිසා සම්මා සම්බුද්ධෝ යනුවෙන් ව්‍යවහාර කරනවා. දුක පිරිසිඳ අවබෝධ කරගෙන , සමුදය සත්‍ය ප්‍රහාණය වුණහම, නිවන අවබෝධ වුණා.

නිර්වාණය සිත, ගත නිවා සනසා දෙන වාසනාවක්. ඉපදීම මුළුමනින් ම නතර වෙනවා. එවිට ජාති, ජරා, මරණ, ආදී සියලු ම දුක් නතර වෙනවා. සිත නිවනට ප්‍රවිෂ්ඨ වෙනවා. නැවත උපතක් සිදු වන්නේ නැහැ. ඒ නිසා නිර්වාණය, තණ්හාව ක්ෂය වීම යි යනු වෙයි. ඉපදීමක් නැති නිසා අජාති නම් නිර්වාණය, ජරාවක් නැති නිසා අජර නම් නිර්වාණය, ලෙඩ රෝග නැති නිසා අව්‍යාධි නම් නිර්වාණය , මරණයක් නැති නිසා අමත නම් නිර්වාණය , ඇඬීම නැති නිසා අශෝක නම් නිර්වාණය , වැළපීමක් නැති නිසා අපරිදේව නම් නිර්වාණය, කායික දුකක් නැති නිසා අදුක්ඛ නම් නිර්වාණය, මානසික දුකක් නැති නිසා අදෝමනස්ස නම් නිර්වාණය, දැඩි ආයාසයක් නැති නිසා අනුපායාස නම් නිර්වාණය, අවබෝධ කළ නිසා සම්මා සම්බුද්ධෝ යනුවෙන් අමතනවා. එසේ ම නිවන අවබෝධ කර ගැනීම සඳහා සාරාසංඛ්‍ය කල්ප ලක්ෂයක් මධ්‍යම ප්‍රතිපදාවෙන් ම ගමන් කොට වදාළා. උතුම් වූ , යහපත් වූ , ශ්‍රේෂ්ඨ වූ අර්ථයෙන් සම්මා වදන ප්‍රකාශ වෙනවා. සම්මා දිට්ඨි, සම්මා සංකප්ප, සම්මා වාචා, සම්මා කම්මන්ත, සම්මා ආජීව, සම්මා වායාම , සම්මා සති, සම්මා සමාධි, ආදී ආර්ය අෂ්ටාංගික මාර්ගය භාවිත කළ නිසා සම්මා සම්බුද්ධෝ යනුවෙන් ව්‍යවහාර කරනවා. බුදුරජාණන් වහන්සේ සෝවාන්, මාර්ග ඵල සකදාගාමී මාර්ග ඵල, අනාගාමී මාර්ග ඵල, අරිහත් මාර්ග ඵල, නිර්වාණය යන නව ලොවුතුරා ධර්මය අවබෝධ කළ නිසා සම්මා සම්බුද්ධෝ යනුවෙන් හඳුන්වනවා. සංඛාර (හේතූන් හට ගන්නා දේ), විකාර (වෙනස්වන දේ), ලක්ෂණ ( ඒ ඒ දෙයෙහි ලක්ෂණය), පංඤප්ති(පැනවීම), නිබ්බාණ (නිර්වාණය) ආදිය ‘පංචවිධ ඤේ‍යය මණ්ඩලය’ ගුරු උපදේශ රහිතව තමන් වහන්සේ ම අවබෝධ කළ නිසා සම්මා සම්බුද්ධෝ යනුවෙන් හඳුන්වනවා.

සම්මා සම්බුද්ධෝ වගන්තිය දවස පුරාම සිතුවත් වැඩි වන්නේ නැහැ. එය ‘සෝ භගවා ඉතිපි සම්මා සම්බුද්ධෝ’ යනුවෙන් මෙනෙහි කළ යුතු යි. ඉතිපිසෝ පාඨයම මෙනෙහි කළත් හොඳයි, තේරුම ටිකෙන් ටික ඉගෙන ගන්න. එවිට බුදු ගුණ වලින් ලැබෙන ශක්තිය, බලය, සීමාවක් නැහැ. සම්මා සම්බුදුරජාණන් වහන්සේලා ලෝකයේ හැමදාම නැහැ. බොහොම කලාතුරකින් පහළ වෙන්නේ. ඒ උතුමන් වහන්සේලා දෙතිසක් මහා පුරුෂ ලක්ෂණයෙන් බැබළෙනවා. අසූවක් අනු ව්‍යංජන ලක්ෂණයෙන් බැබළෙනවා. කේතුමාලාලංකාරයෙන්, සවණක් ගණ බුදුරැස් මාලාවෙන් , යාමක් ප්‍රභාවෙන් නිබඳව ම බැබළෙනවා. ගුණ සාගරයකින් සමන්වාගත යි. ඥාන සාගරයකින් සමන්වාගත යි. මහා පුණ්‍ය තේජසකින් සමන්වාගත යි. එවැනි මහා උතුමන් වහන්සේ නමක් වඳින පුදන අපට පුදුම පිනක් ලැබෙනවා. බුද්ධානුස්සති භාවනාවෙන් මෙලොව යහපත, තමන්ගේ ගුණ නුවණ, හොඳින් ලැබෙනවා. එසේම කායික මානසික ශක්තිය වැඩෙනවා. එසේ ම බුද්ධානුස්සති භාවනාව නිවන් පසක් කරන්නට පුළුවන් සුදුසු භාවනාවක්. චතුරාර්ය සත්‍ය අවබෝධ කරදෙන සුදුසු භාවනාවක්. අවසානයේ විදසුන් නුවණ පහළ කරගෙන චතුරාර්ය සත්‍ය අවබෝධ කරගන්නවා. බුදුරජාණන් වහන්සේ හැර සම්මා සම්බුද්ධෝ ගුණය තුන් ලෝක ධාතුවේ ම සොයා ගන්නට නැහැ. එසේනම්, වෙසක් පුර පසළොස්වක පොහෝ දවස සමස්ත ලෝකයට ම යහපත සැලසුන දවසක්. ජාති, ආගම් භේදවලින් තොරව කොයි කාටත් වෙසක් පුර පසළොස්වක දවස පටන් හැකිතාක් බුද්ධානුස්සති භාවනාව සම්පූර්ණ කර, අපායෙන් අත් මිදී සුගතියක ම සිට චතුරාර්ය සත්‍ය අවබෝධයෙන් නිවන් පසක් කර ගැනීමට හේතු වාසනා වේවා!

- ජම්මික ප්‍රබෝධනී වැලිකල

 

Thursday, October 14, 2021

අරහං නම් වන සේක

 



අරහං නම් වන සේක
කොළඹ බෞද්ධාලෝක මාවත
නාරද බෞද්ධ ධර්මායතනාධිපති
ශාස්ත්‍රපති රාජකීය පණ්ඩිත
තලල්ලේ චන්දකිත්ති හිමි

අපගේ ශාස්තෘ වූ බුදුරජාණන් වහන්සේ කරුණා සාගරයකි. ප්‍රඥා සාගරයකි. ගුණ සාගරයකි. උන්වහන්සේගේ බුදුගුණ අසීමිත යි. එක් බුදුරජාණන් වහන්සේ නමක් පිළිබඳව තවත් බුදුරජාණන් වහන්සේ නමක් විසින් උන්වහන්සේලාගේ ගුණ කල්පයක් පුරාවට වදාළත් කල්පය අවසන් වුවත් බුදුගුණ කියා අවසන් කළ නොහැකි බව ධර්මයේ සඳහන් වෙනවා.

මහ සාගරයට වඩා විශාල, අනන්ත අප්‍රමාණ ගුණ සමුදායකින් යුතු භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වන්දනා කිරීම සඳහා අප බුදුගුණ පාඨයක් සකස් කරගෙන තිබෙනවා. ඒ බුදුගුණ පාඨයට කියනවා නව අරහාදී බුදුගුණ පාඨය කියලා. අරහාදී කියන්නේ අරහං ගුණයෙන් ආරම්භ කරන නිසා. අරහං ගුණයෙන් ආරම්භ කරලා භගවා ගුණයෙන් අවසන් වන බුදුගුණ නවයක් තිබෙනවා. ඒ බුදුගුණ නවයට කියනවා නව අරහාදී බුදුගුණ කියලා. අසීමිත වූ බුදුගුණ සමුදාය කැටිකොට වන්දනා කිරීමට එසේ ගුණ නවයකට කැටිකොට තිබෙනවා.

නව අරහාදී බුදුගුණ අතර පළමු ගුණය අරහං ගුණය යි. අරහං බුදු ගුණයෙහි තේරුම සුදුසු යි යන්නයි. කුමකට ද සුදුසු? ආමිස පූජාවට සහ ප්‍රතිපත්ති පූජාවට යි. බුදුරජාණන් වහන්සේ දෙවියන්ගේ, මිනිසුන්ගේ, බ්‍රහ්මයන්ගේ සියලු ආමිස, ප්‍රතිපත්ති පූජාවන්ට සුදුසු වූ නිසා උන්වහන්සේ අරහං ගුණයෙන් යුක්ත යි. මේ ආකාරයට සියලු සත්ත්වයන්ගේ ආමිස ප්‍රතිපත්ති පූජාවන්ට බුදුරජාණන් වහන්සේ සුදුසු වූයේ ඇයි? එයට හේතුව අපගේ ශාස්තෘන් වහන්සේ

සියලු කෙලෙසුන්ගෙන් මිදුණ නිසයි. ”අර” කියා පාලියෙන් සඳහන් කරනවා ගරාදිවලට. කෙලෙස් නමැති ගරාදි (ගරාදී කියන්නේ කරත්ත රෝදයක් සවිමත් කරන්න හරහට ගසා ඇති ලීයට යි.) ගරාදිය ශක්තිමත් තරමට තමයි රෝදය කැරකෙන්නේ. අපේ සිතේ කෙලෙස් තිබෙන නිසා තමයි අප මේ සංසාරයේ ශක්තිමත්ව ගමන් කරන්නේ. මේ සංසාර ගමන නැවත්වීමට අරයන් සිඳ දමන්න ඕනේ. උන්වහන්සේ කෙලෙස් අරයන් සිඳලුවා. ඒ වගේම සියලුම කෙලෙසුන් නසා දැමුවා. පාලියෙන් අරි කියන්නේ සතුරාට යි. ඛන්ති කියන්නේ නසනවා, වනසනවා කියන අදහස යි. බුදුරජාණන් වහන්සේ කෙලෙස් නමැති සිතිවිලි සතුරා නසා දැමුවා. ඒ නිසාත් උන්වහන්සේ අරහං ගුණයෙන් යුක්ත යි.

අපගේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ රහසින්වත් පව් නො කළ සේක. සාමාන්‍ය මිනිසුන් පවක් කරලා එය රහසක් ලෙස තිබේවි කියා සිතනවා. නමුත් එය රහසක් ලෙස පවතින්නේ නැහැ. මාරයාත්, දෙවියොත්, තමාගේ සිතත් එය දන්නවා. බුදුරජාණන් වහන්සේ එසේ නොවේ. ඇති තැනත්, නැති තැනත්, එළිපිටත්, සැඟවිලාවත් පවක් සිදු කළේ නැහැ. එනිසා උන්වහන්සේ අරහං ගුණයෙන් යුක්ත යි.

උන්වහන්සේ සියලු පාපයන්ගෙන් මිදුණ සේක. අපගේ ශාස්තෘන් වහන්සේ සියලු පාපයන්ගෙන් මිදුණා වගේම ශ්‍රාවකයාටත් පාපයෙන් වෙන් වෙන්නට උපදෙස් දුන්නා. උන්වහන්සේ සිතින්, කයින්, වචනයෙන් අකුසල් නො කළ නිසා අරහං ගුණයෙන් යුක්ත යි.

තථාගතයන් වහන්සේ ආමිස පූජා, ප්‍රතිපත්ති පූජා පිළිගැනීමට සුදුසු වන සේක

බුදුරජාණන් වහන්සේ ආමිස සහ ප්‍රතිපත්ති පූජාවෙන් පුදන්නට පුළුවන්. එදා සිට විශාඛා, අනේපිඬුසිටුතුමා, බිම්බිසාර රජු ආදීන් බුදුන් වහන්සේ ආමිස පූජාවෙන් ඉහළින්ම පිදුවා. ජේතවනාරාමය, පූර්වාරාමය, වේළුවනාරාමය වැනි ආරාම පූජාව දෙස බැලූවිට එය පැහැදිලි යි. ජේතවනාරාමයේ තිබූ ගන්ධකුටිය සාදා තිබෙන්නේ දිව්‍ය විමානයක ආකෘතියක් ලෙස යි. ඒ නිසයි එයට දිව්‍ය රම්‍ය විහාරය කියා හඳුන්වා තිබෙන්නේ. දිව්‍ය රම්‍ය විහාරයටයි සිංහලෙන් දෙව්රම් වෙහෙර කියා කියන්නේ. ඒවාගේ පූජාවන් බුදුරජාණන් වහන්සේ ප්‍රතික්ෂේප කළේ නැහැ. බොහෝ දෙනා ප්‍රතිපත්ති වශයෙන් උන්වහන්සේ පිදුවා. බුදුරජාණන් වහන්සේ වඩාත් සතුටු වුණේ ප්‍රතිපත්ති පූජාවට යි. නමුත් ආමිස පූජාව එපා කියා උන්වහන්සේ වදාළේ නැහැ. එයට හේතුව ශ්‍රද්ධාව නැති අයට ශ්‍රද්ධාව උපදවා ගැනීමට ආමිස පූජාව උපකාර වෙන නිසයි. මේ සියලු පූජාවන්ට බුදුරජාණන් වහන්සේ සුදුසු නිසා උන්වහන්සේ අරහං ලෙස හඳුන්වනවා.

මේ මූලික ගුණ මුල්කරගෙනයි බුදුරජාණන් වහන්සේට අරහං කියන සුවිශේෂී ගුණය භාවිත වන්නේ. එසේ කෙලෙස් වැනසූ නිසා උන්වහන්සේ සියලු පුද පූජාවන්ට යෝග්‍ය වෙනවා. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වදාළා මේ මිනිස් සමාජය නෙළුම් පොකුණක් වගේ කියලා. මඩ සහිත පොකුණෙන් හට ගන්නා පියුම් මඩෙන් උඩට ඇවිත් වතුරෙන් උඩට ඇවිත් මඩෙත් නො ගෑවී, වතුරෙත් නො ගෑවී ඉහළට ඇවිත් මල පිපෙනවා. එසේ පිපුණාම ඒ මලෙහි සුවඳ දසතම විහිදෙනවා. ඒ වගේ බුදුරජාණන් වහන්සේ නමැති පුෂ්පය,විකසිත වූ විට දුර ඈත සිටින පිරිස පවා පැමිණ ශ්‍රාවකභාවය ලබා ගන්නවා. බුදුරජාණන් වහන්සේගේ අනන්ත වූ ගුණ සුවඳ ඇතැම් විට මිනිසුන්ට නොතේරුණත් දෙවියන්, බඹුන් නිරන්තරයෙන් උන් වහන්සේට උපස්ථාන කළා. උන්වහන්සේ එසේ වැඳුම් පිදුම් ලැබුවේ අරහං සම්බුදු ගුණය නිසා. සෑමවිටම වැඳුම්පිදුම් ලැබීමට සුදුසු නිසා.

- නයනා නිල්මිණී

පහාරාද සූත්‍රය

බුදුසමිදාණෝ පහාරාද අසුරයන් ගේ් පැමිණීම පිළිබඳ සතුට ප්‍රකාශ කරමින් පසෙක සිටි අසූරේන්ද්‍ර සම¼ග තමන් වහන්සේගේ එක් දේශනා ශෛලියක් වූ ප්‍රශ්නෝත්තර...